علامه جوادی(جلسه اخلاق):...اما اصطلاح اولواالعزم بر اساس همان جهت است که به پنج پیامبر گفته شد؛ ولی معنای اولواالعزم این است که اینها در کارهایشان ولیّ عزم بودند, والی عزم بودند, عزم یعنی عزم, جزم یعنی جزم; کار حوزه و دانشگاه جزم است؛ البته آنهایی که با علوم عرفی و بنای عقلا و اینها سر و کار دارند کمتر جزم نصیب آنها میشود همین ظنّ متاخم و طمأنینه عرفی برای آنها کافی است، ولی اگر خواستند در اصول دین, معتقدات دین, مراحل عقلی بحث کنند جزم نصیب آنها میشود چون آنجا جزم و یقین معتبر است