وب نوشت مدنی قمی

دانشنامه علوم دینی

وب نوشت مدنی قمی

دانشنامه علوم دینی

مشخصات بلاگ
وب نوشت مدنی قمی

در این وبلاگ سعی شده جزواتی مختلف اعم از اخلاقی و دروس دینی و ... قرار داده شود.

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۴۲ مطلب با موضوع «اخلاق» ثبت شده است

لزوم استاد در سلوک الی الله از منظر علامه طهرانی

مستکبران هر عصر و زمان به نیروى استقلال نفسانى خود کار کردند، و از تبعیّت استاد و مربّى اخلاقى بیرون بودند و جهانى را به آتش و خون و نفس امّاره و جهنّم گداخته کشیدند. امّا همین‌ها که در تحت ولایت و مجراى نفسانى استاد در آمدند، غرورشان شکست، استبدادشان در هم فرو ریخت؛ مانند سلمان فارسى و رُشَید هَجَرى و إبراهیم أدهم و أمثالهم درآمدند. معاویه با حُجْر بن عَدىّ هیچ فرقى نداشت، جز آنکه او به اراده خود مستقلّا کار میکرد و این خود را در تحت تربیت استاد قرار داد.

 

امام خمینی (س ) در این رابطه می فرمایند:

« چطور شد علم فقه و اصول به مدرس نیاز دارد درس و بحث می خواهد برای هر علم و صنعتی در دنیا استاد و مدرس لازم است کسی خود رو و خودسر در رشته ای متخصص نمی گردد فقیه و عالم نمی شود لکن علوم معنوی و اخلاقی که هدف بعثت انبیا و از لطیف ترین و دقیق ترین علوم است به تعلیم و تعلم نیازی ندارد و خودرو و بدون معلم حاصل می گردد ! کرارا شنیده ام سید جلیلی معلم اخلاق و معنویات استاد فقه و اصول مرحوم شیخ انصاری بوده است. انبیای خدا برای این مبعوث شدند که آدم تربیت کنند انسان بسازند بشر را از زشتی ها پلیدی ها فسادها و رذایل اخلاقی دور سازند و با فضایل و آداب حسنه آشنا کنند « بعثت لاتمم مکارم الاخلاق»  

آیت الله جوادی آملی: طلاب کتاب آداب المتعلمین را بخوانند

اگر درس بخوانیم، ممکن است زحمات پنجاه ساله ما بر اثر بیماری یا فشار روی مغز از بین برود؛ اما اگر وارث انبیا شویم، ماندگاری دارد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله جوادی آملی در جمع طلاب و روحانیان دماوند گفت: حوزه های علمیه و عالمان دینی یک ارتباط خاص با انبیا الهی دارند.

و با اشاره به حدیث«العلماء ورثه الانبیاء» اظهار داشت: این جمله نسبت به علمای گذشته سبقه اخباری دارد و برای طلاب و روحانیانی که مشغول کسب علم هستند، سبقه انشایی دارد، یعنی بکوشید وارث انبیا شوید.
وی با اشاره به این که در تعلیم عمومی انبیا، همه مردم شاگردان پیامبران هستند، ابراز داشت: از آنهایی که علم الوراثه دارند و وارث انبیا می شوند با عنوان علمای راستین یاد می شود.

علم الدراسه لازم هست اما کافی نیست

تفاوت علم الدراسه و علم الوراثه

آیت الله العظمی جوادی:

عالمان دین جای انبیا نشسته اند «العلماء ورثة الأنبیاء»؛ ما یک علم الدراسه داریم و یک علم الوراثه. وجود مبارک امام باقر (سلام الله علیه) به قتاده که از مفسّران کوفه بود، فرمود چگونه فتوا می دهی؟ عرض کرد من به قرآن فتوا می دهم. فرمود :چگونه به قرآن فتوا می دهی در حالی که «ما ورَّثک الله من القرآن حرفاً»؛ تو یک حرف از قرآن ارث نبردی؛ با این که وی جزو مفسّران معروف است و بسیاری از آیات را مرحوم شیخ طوسی در تبیان از قتاده نقل می کند که این طور معنا کرده است. مرحوم امین الاسلام در مجمع البیان از قتاده نقل می کند که قتاده جزو مفسّران معاصر امام صادق (سلام الله علیه) بود. عمده آن است که این ها علم الدراسه داشتند ولی علم الوراثه نداشتند. علم الدراسه همین است که شما می بینید در حوزه ها انسان چند سال درس می خواند، گاهی به مقصد می رسد و گاهی نمی رسد.

از علم الدراسه کاری ساخته نیست؛

علامه جوادی آملی:

اگر سیر آفاقی

که همان تعلیم و تعلم و در محدوده ی علم حصولی است،

به سیر انفسی

که دیدن جمال غیبی خدا با بصیرت دل است،

منتهی نشود،

هرگز سالک از سیر آفاقی خود

"طرفی" نمی بندد.

تفسیرموضوعی ج2(توحیددرقرآن)،ص 

علامه جوادی آملی:

بارها به عرضتان رسید

این جمله نورانی «الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِیَاءِ» را اگر به یک ادیب دهید می‌گوید «الْعُلَمَاء» مبتدا و «وَرَثَةُ الْأَنْبِیَاء» خبر و اگر به یک فقیه و حکیم بدهید می‌گوید این جمله خبریه نیست که مبتدا و خبر داشته باشد، این جمله خبریه‌ای است که به داعی انشا القا شده و جمله انشائیه که مبتدا و خبر ندارد، گزارش ندارد؛ یعنی «أیّها العلماء»! بکوشید ارث ببرید، این قصه و خبر نیست؛ اگر عالِم هستی بکوش که ارث ببری،

آن «علم‌الدراسة» مشکلی را حل نمی‌کند این «علم‌الدراسة» «سابقه» عدم دارد، «لاحقه» عدم دارد و مسبوق به دو عدم است، مشکل‌گشا نیست، مشکل خودش را حل نمی‌کند.

حضرت آیت‌الله العظمی جوادی آملی در کنگره بزرگداشت حضرت آیت‌الله سیدمحمد کاظم طباطبایی یزدی :

طرح این‌گونه کنگره‌ها از برکات نظام اسلامی است،

یک فقیه از آن جهت که عالم دینی است باید سهم الارث خود را بشناسد و طلب کند،

این‌که گفته شد «العلما ورثة الانبیاء»، این جمله نسبت به علمای راستین خبری است، اما نسبت به دیگر عالمان

یعنی این‌که ای عالم بکوش و ارث ببر،

اگر آمدی حوزه و چیزی نصیبت نشد، ضرر کردی،

بکوش که چیزی بفهمی و وارث انبیا شوی.

__صاحب عروه این مطلب را فهمید و از یزد به مشهد، از مشهد به اصفهان و از اصفهان به نجف به دنبال ارث خود می‌گشت و موفق شد،

آن‌که نرفت حوزه ضرر کرده،

آن‌که رفت حوزه و به دنبال نخود سیاه گشته ضرر کرده،

آن‌که تا نیمه راه رفته ضرر کرده،

آن‌که ارث خود را نشناخت و نگرفت ضرر کرده،

آن‌که ارث خود را یافت مانند سید سود برده است،

سید فهمید که باید وارث انبیا شود، این ارث بردن به قدر پیوند داشتن با انبیا بوده است،

آیت الله العظمی جوادی آملی :

براساس تقسیم قرآنی آن علمی «علم‌الیقین» است که مقدمه و زمینه برای «عین‌الیقین» باشد، فرمود: ﴿کَلاَّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ ٭ لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ﴾؛ هم‌اکنون که در دنیا هستید، جهنم را می‌بینید. همان بیان نورانی امیرمومنان(ع) در آن خطبه معرفی تقوا که فرمود: «فَهُمْ وَ الْجَنَّةُ کَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِیهَا مُنَعَّمُونَ وَ هُمْ وَ النَّارُ کَمَنْ قَدْ رَآهَا»، البته این در حدّ «کأنّ» است که کمتر از مقام «أنّ» است.

«علم‌الیقین» آن علمی است که با شهود همراه و زمینه شهود باشد، انسان بتواند بهشت و اهل

متن کامل سخنان منتشر نشده و جذاب رهبر معظم انقلاب درباره ضرورت سیر و سلوک و عرفان عملی (در دیدار با اعضای شورای عالی حوزه علمیه قم/ سال 1389)

در بخش تهذیب، من حرف دارم.

در بخش تهذیب، کارهائى که به من گزارش شده، کارهاى تهذیبى نیست.

مثلًا فرض کنید برگزارى اردوهاى فلان- که حالا اسامى آنها یادم نیست، اما توى گزارشها بود- ربطى به تهذیب ندارد. ...(1)

البته حفظ قرآن و حدیث هم خوب است،

اما انصافاً بحث تهذیب، اینها نیست؛

تهذیب یک فکر دیگرى میخواهد. باید فکر کرد، مطالعه کرد؛ والّا خیلى هستند قارى قرآنند، اما مهذّب هم نیستند.

بایستى راه‏هاى تهذیب را پیدا کرد.

درس اخلاق مهم است. ...(2)

بیانات حضرت آیت الله العظمی  امام خامنه ای رهبر معظم انقلاب مدظله در دیدار اعضاى ستاد برگزارى کنگره بزرگداشت فقیه متأله حضرت آیت‌الله سید على قاضى (قدّس سرّه(

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌
خب، کار بسیار شایسته‌اى است؛ تجلیل از مرحوم آقاى حاج میرزا على آقاى قاضى، ان‌شاءالله یکى از کارهاى بسیار مفید و کار بزرگى است. مرحوم آقاى قاضى - میرزا على آقاى قاضى –

یکى از حسنات دهر است؛

یعنى واقعاً شخصیت برجسته‌ى علمى و عملى مرحوم آقاى قاضى، حالا اگر نگوییم بى‌نظیر، حقّاً در بین بزرگان کم‌نظیر است.